Patronka
łac. ceacus - ślepy, ciemny, wątpliwy; imię związane z rodową miejscowością Caeculo.
Św. Cecylia, dziewica i męczennica (II-III w.). Jedna z najsłynniejszych męczennic Kościoła Rzymskiego. Trudno jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od legendy. Według starej tradycji złożyła ślub czystości, jednak zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Święta pozyskała dla Chrystusa męża i jego brata Tyburcjusza. Razem z nimi poniosła męczeńską śmierć przez ścięcie mieczem. Ciało św. Cecyli odkryto w 822 r. w katakumbach, a następnie złożono w bazylice jej poświęconej na Zatybrzu. Imię św. Cecylii wymieniane jest w Kanonie rzymskim. Jest patronką chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów wokalno-muzycznych.
Św. Cecylia, dziewica i męczennica (II-III w.). Jedna z najsłynniejszych męczennic Kościoła Rzymskiego. Trudno jednak odróżnić w opisie jej męczeństwa fakty historyczne od legendy. Według starej tradycji złożyła ślub czystości, jednak zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem. Święta pozyskała dla Chrystusa męża i jego brata Tyburcjusza. Razem z nimi poniosła męczeńską śmierć przez ścięcie mieczem. Ciało św. Cecyli odkryto w 822 r. w katakumbach, a następnie złożono w bazylice jej poświęconej na Zatybrzu. Imię św. Cecylii wymieniane jest w Kanonie rzymskim. Jest patronką chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów wokalno-
W ikonografii św. Cecylia przedstawiana jest jako orantka. Późniejsze prezentacje ukazują ją w tunice z palmą męczeńską w dłoni. Czasami gra na organach. Jej atrybutami są: anioł, instrumenty muzyczne - cytra, harfa, lutnia, organy, płonąca lampka, miecz, wieniec z białych i czerwonych róż - oznaczających jej niewinność i męczeństwo.
Bazylika św. Cecylii na Zatybrzu w Rzymie. Miejsce złożenia ciała św. Cecylii po odnalezieniu ciała Świętej w katakumbach w 822 r.